نرو

نرو از پیشم نرو  

رفتنتو باور ندارم 

اگه تو بری از اینجا 

بدون که من کم میارم 

نرو از پیشم نرو 

چشاتو از چشام نگیر 

اگه بگیرم من جلوتو 

دیگه هیچوقت نمیشه دیر 

اگه از پیشم بری 

بدون تو من میمیرم 

اگه که تو پیشم نباشی 

تپش رو از قلب می گیرم 

بیا بمون اینجا پیشم 

بدون تو دیوونه میشم 

اگه تو بمونی پیشم 

تا ابدت عاشقت(یا من فدات) میشم 

                                  سعیده 

+++++++++++++++++++++++ 

زیاد جدی نگیرین 

کلا جمع دوستیم جو گیر شدیم هر کدوم مون یه شعر از خودمون ول کردیم

فدا

سر فدای دوست کردن نزد ما دشوار نیست 

لیک این ناقابل ها قابل گفتار نیست 

مجادله

حافظ:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند بخارا را

صائب تبریزی:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

شهریار:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح اجزا را
هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را

محمد عیادزاده:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
خوشا بر حال خوشبختش، بدست آورد دنیا را
نه جان و روح می بخشم نه املاک بخارا را
مگر بنگاه املاکم؟چه معنی دارد این کارا؟
و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلاً
که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را
نه حافظ داد املاکی، نه صائب دست و پا ها را
فقط می خواستند این ها، بگیرند وقت ما ها را.....؟؟؟ 

علی اکبر( وبلاگ همشهری جوان) 

اگر آن ترک شیرازی بدست ارد دل ما را
همین حالا همین حالا , بگیرم دست بالا را
همین را میتوانم کرد , به عشق خال هندویش
نه چون حافظ ندارم من سمرقند و بخارا را

نقطه

چو محرم شدی غافل از خود مباش  

که محرم به یک نقطه مجرم شود 

 *******************

نظر یکی از خوانندگان وبلاگ(باهری): چقدر مرز میان عزت وذلت باریک است! 

 که محرم به یک نقطه مجرم شود

شعر

دل من پشت سرت کاسه آبی شد و ریخت
                                                     کــی شــود پیــش قدمـهای تو اسفـند شـوم

شعر

آسمان بار امانت نتوانست کشید                 قرعه ی کار به نام من دیوانه زدند 

++++++++++++++++++++ 

بیستون بر سر راه است مباد از شیرین         خبری گفته و غمگین دل فرهاد کنید  

بهار

تحملش رو ندارم

گریه نکن ٬ نذار کسی  

اشکاتو جز من ببینه 

این جوری می فهمند همه 

کار دل من تمومه 

گریه نکن ٬اشکای تو 

تیری میشن تو قلب من 

به جای گریه کاری کن 

چیزی بگو حرفی بزن 

گریه نکن ٬ عروسکم 

من به خدا دوست دارم 

نمی دونم چیکار کنم 

که اینو بهت بفهمونم 

گریه نکن٬ بسه دیگه 

نمک رو زخم من نپاش 

اگه آرومت می کنه 

تو صورتم بزن به جاش 

گریه نکن تو رو خدا 

تحملش رو ندارم 

می بینی که از زخم تو 

دارم آتیش می گیرم 

گریه نکن به خاطرم 

لیاقتتو ندارم 

فقط بدون عزیز دل 

که تا ابد عاشقتم 

+++++++++++++++ 

این شعر را برای کسی بخوانید که از شما دلگیر است و سعی کنید 

از دلش در آورید. 

این شعر معنا گراست. 

                                          آزی جون

فوت و فن عشق

پیش بیا!پیش بیا ! پیش تر  

تا که بگویم غم دل بیشتر 

دوست ترت دارم از هرچه دوست  

ای تو به من از خود من خویشتر 

دوست تر از آنکه بگویم چه قدر  

یشتر از بیشتر از بیشتر 

داغ تو را از همه دارا ترم 

درد تو را از همه درویش تر 

هیچ نریزد به جز از نام تو  

بر رگ من گر بزنی نیشتر 

فوت وفن عشق به شعرم ببخش 

تا نشود قافیه اندیش تر 

                                             قیصر امین پور 

                                               دستور زبان عشق

کاشکی

عاشقی کردم و پای تو موندم                                 واسه تو همه جور ترانه خواندم 

به پات نشستم من بی گلایه                                          دنبالت بودم مثل یک سایه 

خیالم بودی                                                                                        نفسم بودی 

حالا که نیستی                                                                               کاشکی نبودی 

کاشکی از اول                                                                                      ندیده بودم  

چشمایی که ازم                                                                                دزدیده بودی  

کاش می فهمیدی                                                                      عاشق یعنی چی 

کاش می دونستی                                                                         چه قدر عزیزی  

                                                  کاشکی صدامو  

                                                  تو می شنیدی.... 

عاشقی کردم                                                                                    من بی گلایه 

قلبمو کردی                                                                                         تا پاره ٬پاره 

کاش می فهمیدم                                                                           این قلب خسته 

دیگه هرگز                                                                                             تو رو نداره 

کاشکی شبای                                                                                        عاشقیمو    

با همه نورش                                                                                    به تو می دادم 

کاشکی روزایی                                                                                  که تو نبودی 

من از                                                                                                 خیالت  

                                                             رها می بودم   

++++++++++++++++++++++++++   

کاشکی یک شعر ریتمیک با بهتر بگویم یک ترانه است 

نباید آن را بدون ریتم (که مخصوصه آزی جونه)بخوانید 

کاشکی از درون قلب حسرت زده کسی بیرون می آید که 

گله ای از کسی ندارد و بیشتر از همه  

از خودش ناراحت است و خود را مقصر می داند   

شعر و متن: آزی جون                  

زاغکی...

زاغکی قالب پنیــــــــــــــری دید"           از همان پاستــــوریزه های سفید! 

پس به دندان گرفت وپــــرواز کرد          روی شـــــــــــــاخ چنار مأوا کرد 

اتفاقاً ازآن محــــــــــــــــــل روباه           می گذشت و شـــــــد از پنیر آگاه
 

گفت :اینجا شــــــده فشن تی وی!          چه ویوئی !چه پرســـــــپکتیوی! 

محشری در تنــــــــــــــاسب اندام          کشتهء تیپ توست خاص وعوام! 

دارم ام  . پی . تـــــــــریّ ِ آوازت           شاهکـــــــــار شبیه اعجـــــــازت 

ولی اینهــــــــا کفــــــاف ما ندهد           لطف اجــــــــرای زنــــده را ندهد 

ای به آواز شهــــــــــــره در دنیا            یک دهــــــن میهمان بکن ما را! 

زاغ ،بی وقفـــــه قورت داد پنیر!           آن همه حیــــــــــله کرد بی تاثیر 

گفت کوتاه کن سخــــــــن لطفا!           پاس کردم کــــــــــــلاس دوم من